بررسی وضعیت محرومیت اجتماعی در میان جوانان ۱۸ تا ۳۰ سال شهر تهران

محرومیت پدیده ای است به قدمت و درازای نسل بشر؛ اما پیچیده تر شدن جوامع در اثر تقسیم کار و به قول دورکیم گسترش انسجام ارگانیکی باعث آن شد تا گروهی که به آموزش، بهداشت، مسکن وسایل ارتباط جمعی و فرصت های گوناگون سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و همچنین منابع قدرت دست پیدا نکنند در جرگه محرومین قرار گیرند. آنچه اهمیت این مطالعه را آشکار می سازد آن است که در بسیاری از آثار مربوط با موضوع، بر فقر تأکید بیشتری شده در صورتیکه می توان فقر را تنها صورتی از محرومیت اجتماعی دانست. این مطالعه از نوع توصیفی - تبیینی و به روش پیمایش بوده و مهمترین ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه می باشد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه افراد 15 تا 30 ساله شهر تهران تشکیل می دهند که به روش نمونه گیری خوشه ای  چند مرحله ای تعداد 300 نفر دختر و پسر بعنوان نمونه انتخاب شدند. مهم ترین نتیجه این تحقیق، آنکه محرومیت اجتماعی متغیری پیچیده و چند وجهی است و از طریق متغیرها و    مولفه های مختلف سنجیده می شود. همچنین  متغیرهای زیادی روی این پدیده تاثیر گذار هستند اما مهم ترین متغیرها متغیر منطقه محل سکونت است. که به تنهایی حدود 0.45 از تغیرات متغیر وابسته (محرومیت اجتماعی) را تبیین کرده است.